Highlights

  • 2024-11-07 18:33 Mesela çocukken çok sorumsuz böyle eve yurda uğramayan bir ebeveyniniz var. Diyelim ki babanız böyle ve siz kendi kendinize şöyle bir hikaye uyduruyorsunuz. Ya işte babam çok çalıştığı için eve gelemiyor. Bakın hikaye. Neden? Çünkü zaten çocuksunuz ve öyle geniş bir anlama kapasiteniz yok ve bir de zaten bunun hakikati çok ağır değil mi? Babanın gelmemesi, seni umursamaması ve aslında istese sana vakit ayırabileceği bu gerçekten çok acı. Ne yapacağız? Bahaneler bulacağız ki hayatta kalabilelim değil mi? Ya da öfke kontrolü olmayan bir ebeveyniniz vardı, size habire şiddet uyguluyordu Çocuksunuz ve şunu diyecek haliniz yok. Ya işte benim anam babam öfkesini yönetmekte sorun yaşıyor. İşte o yüzden böyle keşke bir psikoloğa gitse. Yani bunu diyecek halimiz yok. Ne diyeceğiz? Benim yüzümden ya. Ben sebep oldum. Hani ben böyle yaramaz, çok kötü bir çocuk olduğum için sürekli beni dövüyorlar. Bunu diyebiliyoruz arkadaşlar

  • 2024-11-07 18:34 Bu hikayelerle büyüyoruz. Ve bunlara çekirdek inanç deniliyor. Çekirdek inançlarımız nasıl oluşuyor? Kendimiz, ilişkilerimiz, geçmişimiz, geleceğimiz ve sayısız başka konularda yaşanmış olan deneyimlerimize dayanarak uydurduğumuz hikayeler.

  • 2024-11-07 18:34 Mesela bir çocuk düşünün. Bu çocuğa annesi asla kahvaltı hazırlamıyor. Sabah okula giderken kahvaltısını kendisi hazırlıyor. 7 yaşında bir çocuk olsun bu. Ve ne hissedecek? Bütün arkadaşların annesi kahvaltı hazırlıyor ama o çocuk buzdolabını açıp kendi bir şeyler alıp yemeye çalışıyor ve bu defalarca yaşanıyor. Anne asla kalkmıyor. Kalkabilecekken kalkmıyor bu arada. Sonra bu kız büyüyor. Bir sevgilisi oluyor. Gayet güzel güvenli bir ilişkisi var. Sevgilisi diyor ki aşkım yarın kahvaltı yapalım mı? Yapalım okey. Sonra ertesi gün oluyor. Kız sabah mesaj atıyor. Hayatım uyandı mı vesaire. Tık yok. 1-2 saat cevap alamıyor. Bu arada güvendiği birisi. Hani asla ihanet falan aklımın ucundan geçmiyor ama kız bir anda ağlamaya başlıyor. Deliler gibi ağlıyor. Tabii kimse anlam veremiyor niye ağladığına. Niye ağlıyor bu kız sizce? Ne tetiklenmiş olabilir? Kahvaltı, çocukluğuna gitti. Ben önemsizim, ben değersizim. Bu şekilde iki inanç işte. Sonra bu kız diyelim ki anne oluyor ve çocuğunun kahvaltısına saplantılı bir şekilde takık yani çocuk kahvaltı yapmadığında cinnet geçiriyor. Acaba neden? Ya daha Nicole’a dönelim arkadaşlar. Nicole’in aşk ilişkisi olsa ve mesaj gelmese ne yapacak? Rahatlamak için karşı tarafın mesajına ihtiyaç duyacak değil mi? Ve az önce dediğim gibi dışarıdan gelecek bir desteğe ihtiyacı var. Tıpkı annesinin işte ancak babası eve gelince rahatlaması gibi. Değil mi? Bazısına saatlerce mesaj atmayın, böyle senaryolar yazmazlar. Yani gayet rahatlardır. Çünkü öyle bir çekirdek inançları yok. Yani işi vardır der, telefonunu koyar, devam eder hayatına. Hani beni görünce arar zaten der değil mi? Çünkü o niye önemsiz olsun? Neden görünmez olsun? Yani öyle bir his yok ki. Bilmiyor, tanımıyor öyle bir şeyi. O yüzden çekirdek inancımızı bulmamız lazım. Bir inanç, yaşanmış deneyime temellenen bir düşüncenin uygulanmasıdır arkadaşlar. Ve inançlar yıllarca süren düşünce kalıplarımızın üzerine inşa edilir.

  • 2024-11-07 18:35 Şimdi 7 içsel çocuk arketipinden bahsedeceğim size. Bakalım siz hangisine daha yakınsınız?

  • 2024-11-07 18:35 Bakıcı arketipi ile başlıyorum. Bakıcı arketipinde olanlar eş bağımlı dinamiklerden geliyorlar. Kendi ihtiyaçlarını ihmal ederek bir kimlik duygusu ve özdeğer kazandığını zannediyorlar. Bakın kendi ihtiyaçlarını göz ardı ediyorlar. Sevgiyi alabilmenin tek yolunun kendi ihtiyaçlarını yok sayarak başkalarına hizmet etmek olduğuna inananlar. Bunlar bakıcı arketipi ve bence bizim anne ve babalarımız genellikle burada diye düşünüyorum

  • 2024-11-07 18:35 Aşırı başarılı içsel çocuk arketipi bu da böyle bir şeyler yaparak ve bir şeyler başararak görüldüğünü, duyulduğunu, ona değer verildiğini hisseden arketip oluyor. Dışarıdan gelen takdiri düşük özdeğerle başa çıkmanın bir yolu olarak kullanıyor bu arketipte olanlar ve sevgiyi alabilmenin tek yolunun başarıdan geçtiğine inanıyorlar.

  • 2024-11-07 18:35 Aşırı başarısız arketipi var bir de. Onlar da eleştirilmekten ve başaramamanın utancından çok korktukları için kendini böyle küçük, görülmez ve potansiyelinin altında tutan insanlar. Yani daha büyük şeyler yapabilecekken kendini kamufle ediyor. Ve daha oyun oynanmadan kendini duygusal olarak oyunun dışına çıkaran insanlar bunlar. Ve sevgiyi alabilmenin tek yolunun görünmez olmak yani görünmez kalmak olduğuna inananlar bunlar.

  • 2024-11-07 18:36 Kurtarıcı koruyucu arketipi ise özellikle böyle kendi çocukluğundaki o savunmasızlığından iyileşme çabası verdiği için çevresindekileri kurtarmaya çalışanlar bu arketipte olanlar. Genelde başkalarını böyle çaresiz görüyorlar, yetersiz, bağımlı görüyorlar. Sevgisini ve öz değerine bir güç sahibi olmaktan alan insanlar bunlar, kurtarıcı olanlar. Sevgiyi alabilmesinin tek yolunun başkalarının ihtiyaçlarına ve başkalarının arzularına ocaklanarak o insanların sorunlarını çözmekte ve yardım etmekte olduğuna inanıyorlar

  • 2024-11-07 18:36 Ortamın neşe kaynağı olan içsel çocuk erkekler eğer, bunlar da asla acı, zayıflık ya da kırılganlık belirtisi göstermeyen, hep böyle ortamda gülelim eğlenelim, çok mutlu ve neşeli tipler vardır. Bu insanlar hiç mi ağlamıyor dersiniz, öyle insanlar vardır. Muhtemelen bu itsel çocuk duygusal durumu nedeniyle utandırılmıştır bir zamanlar ve kendini iyi hissetmenin ve sevgiyi alabilmesinin tek yolunun çevresindeki herkesin mutlu olması olduğunu sanır. Bunu bir misyon olarak üstlenmiştir ve herkesi güldürmeye çalışır. Ortamın neşe kaynağıdır. O gelince herkes böyle bir anda pozitif bir enerjiyle dolar. Halbuki o kendinden vererek, kendini tüketerek bir şekilde sevgiyi almaya çalışıyor. Herkesi mutlu etmeye çalışarak

  • 2024-11-07 18:37 Her şeye evet diyen içsel çocuk erkek tipi var. Bu ise böyle her şeyi bırakıp başkalarına hizmet etmek uğruna kendi ihtiyaçlarının tümünü ihmal eder arkadaşlar. Eğer bu tipteyseniz muhtemelen çocukluğunuzda bakımınızdan sorumlu olan kişilerden derin eş bağımlılık ve kendini feda etme kalıplarını kendinize model almış olabilirsiniz ve sevgiyi alabilmenin tek yolunun polyanna derecesinde bir imserlikten ve kendinizi feda etmekten geçtiğini düşünebilirsiniz

  • 2024-11-07 18:37 içten çocuk arketipimiz kahramana tapınan arkadaşlar. Bu insanlar takip edeceği birine ihtiyaç duyarlar daima. Bir gruya belki bir tarikat liderine ihtiyaç duyarlar. Muhtemelen de bu süper insan böyle kusursuz biri olarak algıladığı bir ebeveyn figürü tarafından açılan bir içsel çocuk yarasından ortaya çıkıyor. Yani tapındığı kişiler genellikle o ebeveynle paralel insanlar. Sevgiyi almanın tek yolunun kendi ihtiyaçlarını ve arzularını reddederek nasıl yaşanacağını öğrenmek için başkalarını bir model olarak görmek olduğuna inanırlar bu tiptekiler

  • 2024-11-07 18:37 Mesela Hitler, çocukluğunda sürekli dayak yiyen, hep küçük düşürülmüş, hep aşağılanmış bir çocuktu ve Yahudi bir toprak ağasının evlilik dışı olan sadist babası tarafından utandırıldı çocukluğu boyunca. Korkunç bir çocukluk geçirdi ve çok sevdiği annesinin neredeyse her gün dayak yediğini, zorba babasının annesine nasıl bir cinsel şiddet uyguladığına şahit oldu Hitler. Peki bu zulmün bedelini daha sonra kime ödetti? Milyonlarca Yahudi’ye ödetti değil mi? Tarihteki zorbalara, diktatörlere, katillere bir bakın arkadaşlar.

  • 2024-11-07 18:38 Mesela aşırı başarılı içsel çocuk arketipindeyseniz eğer yani sadece ve sadece bir şeyler yaparak başarılı olarak görüldüğünüzü ve duyulduğunuzu değer gördüğünüzü hissediyorsanız sadece başarılı olarak bunları hissediyorsanız dışarıdan gelen takdiri düşük özdeğerle başa çıkmanın bir yolu olarak kullanıyorsanız sevgi alabilmenin tek yolunun başarıdan geçtiğine inanıyorsanız kendinize oturup bir mektup yazın arkadaşlar. Nasıl bir mektup bu? Mesela sevgili, küçük, aşırı başarılı Ahmet olsun adı Ahmet. Seni sevmeleri için başkalarını mutlu edecek, gurur verecek şeyleri kusursuzca yapmaya ihtiyaç duyduğunu biliyorum. Bu sana kendini bu halinde yeterince iyi değilmişsin gibi hissettiriyor. Artık bunu yapmak zorunda değilsin. Her şeyi mükemmel yapmak için kendini bu kadar zorlamaya bırakmaya izinlisin. Olduğun halinle ve fazlasıyla yeterlisin. Seni görüyorum, seni duyuyorum ve her zaman seni seviyorum. Ahmet. Böyle bir mektup arkadaşlar, anladınız değil mi? Yani kendi cümlelerinizle bir öz şefkat mektubu yazmanızı istiyorum.

  • 2024-11-07 17:06 Sen o dış macunu ortadan sıkınca bu bana ne hissettirdi de cinnet geçirdim değil mi? Hala alınmadığımı düşündürttü bana bu. Ben o yüzden çıldırıyorum.

  • 2024-11-07 17:06 Sen o mesaja bir iki saat dönmedin, ben çıldırıyorum. İşte ayrılık mesajlar atıyorum sana. Çünkü sen bana çocuk halimi hatırlattın.

  • 2024-11-08 07:17 Yani çoğu onlara ait, size ait değil. O kimliğiniz zannettiğiniz şeyden bahsediyorum şu anda. Ego inançları durup dururken ortaya çıkmaz, yaşanmış deneyimlerle temellenir bunlar.